جــــــــام غـــــــــــــم

درونم اشوب است
مثل جنگ های چنگیز . . .
همانجایی که وقتی گردنم را می زنند
میگویی دوستت دارم . . .
تو عکس تمام اتفاق های بد ؛ خوب می افتی
می دانی به گمانم مثل تو دیوانه ام
همینکه عکس یادگاری ام را با قاب عکست
کنج اتاق می گیرم
تو میخندی . . .
و خوب می دانی به اندازه ی مجنونیِ فرهاد
برای خنده هایت می میرم . . .
سرم را روی شانه ات می گذارم
می دانی فاصله را اصلا دوست ندارم
اما ذوق می کنم وقتی که انگشتانت میان انگشت هایم
فاصله می اندازد . . .
تو هنوز هم عادت گذشته هایت را داری
هنوز هم از جای خالی من
وقتی کنارت نیستم بیزاری . . .